الهام از سوسک آتش دوست در تجهيزات نظامی
دانشمندان می گويند برخلاف همه موجودات که از آتش می گريزند، يک گونه سوسک در ميان شعله های آتش سوزيهای جنگل توليد مثل می کند و آنها اميدوارند با الهام گرفتن از حسگرهای اين حشره، بتوانند تجهيزات نظامی هوشمندی بسازند.
"سوسک جواهری" که در کانادا به سوسک سياه آتشين معروف است، کيلومترها پرواز می کند تا خود را به يک آتش سوزی جنگلی برساند. وقتی اين سوسکها از راه می رسند، آنها شروع به جفتگيری و تخم گذاری در ميان شعله های فروزان می کنند.
پژوهشگران آلمانی می گويند که امنيت جفتگيری در چنان مکان جهنمی تضمين شده است، زيرا سوسکهای جواهری اطمينان دارند که طعمه پرندگان نخواهند شد.
سوسک سپس تخمهای خود را لای چوبهای سوخته درختان مرده می ريزند تا پس از بدنيا آمدن در مکانی محفوظ شروع به خوردن مواد غذايی اطرافشان کنند.
در حالت عادی، اگر درختان زنده باشند، با انتشار مواد شيميايی سمی به حضور بچه سوسکها اعتراض می کنند. در ساير موارد، اين مهمانان ناخوانده در ميان صمغ چسبنده، گرفتار يا بر اثر رشد سلولها زنده به گور می شوند.
در دهه ۱۹۶۰ يک حشره شناس کانادايی به نام ويليام جورج ايوانز در رستورانی در ادمونتون نشسته بود که ديد يک سوسک سياه رنگ براق کنار بشقابش روی روميزی سفيد فرود آمد.
از آنجا که وی تازه به آلبرتا نقل مکان کرده بود، با اين سوسک آشنايی نداشت، ولی کنجکاوی علمی اش تحريک شد و آن سوسک را داخل در خودنويس خود اسير کرد و برای شناسايی به خانه برد.
کتابهای مرجع نشان می دادند که وی يک "ملانوفيلا آکومينيت" پيدا کرده است. پس از سالها تحقيق، پرفسور ايوانز به راز وجود حفره ريز روی سينه اين سوسک پی برد.
او عقيده داشت اين حفره ها آکنده از حسگرهای مادون قرمز برای تشخيص حرارت برخاسته از آتش سوزيهای جنگلی است. مشکل اينجا بود که هيچ کسی باور نمی کرد که يک سوسک چنين توانايی شگرفی داشته باشد و در نتيجه مشاهدات پرفسور ايوانز ساليان سال ناديده ماند.تخم سوسک آتیش دوست
اکنون گروهی از پژوهشگران آلمانی به سرپرستی دکتر هلموت اشميتس در دانشگاه بن نه تنها يافته های پرفسور ايوانز را تاييد کرده اند، بلکه بعد تازه ای به نحوه تشخيص محيط از سوی اين سوسک بخشيده اند.
سوسکهای جواهری از ترکيبی از حسگرهای فوق العاده حساس برای يافتن آتش استفاده می کنند. آنها زبانه سرخ شعله را می بينند، خس خس سوختن چوب را می شنوند و همانگونه که دکتر اشتفان شولتس، اکولوژيست شيميايی، کشف کرده است، از گيرنده های بسيار حساس روی شاخکهايشان برای "بوييدن" دود، حتی اگر ضعيف باشد، استفاده می کنند.
محققان آلمانی از زمان آغاز تحيقی روی سوسک جواهری دو گونه سوسک آتش دوست ديگر، اين بار در استراليا، شناسايی کرده اند که با حسگرهای مادن قرمز محل آتش سوزی را می يابد. نکته جالب اين است که حسگر سوسکهای استراليايی با پسرعموهای کانادايی شان تفاوت دارد.
اکنون دانشمندان بدنبال استفاده از اين دانش هستند. آنها به کمک مهندسان قصد دارند نسل بعدی حسگرهای مادون قرمز را بسازند. اين پژوهشگران حتی يک نمونه عملی نيز توليد کرده اند و حالا مشغول تقويت حساسيت و کوچکتر کردن اندازه اش هستند. عجيب نيست که آژانس پروژه های پژوهشی پيشرفته دفاعی آمريکا پتانسيل نظامی فراوانی برای نسل تازه ای از حسگرهای مادون قرمز بسيار حساس، ريز و نيرومند قائل است که طراحی اش از يک سوسک کوچک حرارت ياب الهام گرفته شده است.