شناخت و راه های مبارزه و سمپاشی ملخ بیابانی یا ملخ دریایی

کنترل حشره ملخ نسبت به سایر حشرات بسیار سخت بوده زیرا آن ها مدام در حال حرکت هستند.

تخم ریزی ملخ در داخل خاک صورت می گیرد.

ملخ ها گونه های بسیار متنوعی دارند.

زمانی که ملخ ها به صورت گسترده به منطقه ای حمله می کنند تنها روش کنترل آن ها معمولاً از طریق استفاده از سموم و یا طعمه ها صورت می گیرد.

ملخ ها یکی از مخرب ترین آفات برای زمین های زراعی به حساب می آیند و از این جهت کنترل آن ها بسیار دشوار است. ملخ ها به صورت گروهی حمله ور می شوند و جمعیت آن ها هر ساله افزایش می یابد. ملخ ها آثار مخرب زیادی در طول دوره شیوع خود در محیط به جا می گذارند. فعالیت ملخ ها بیشتر قبل از شروع فصل گرما شروع شده و تا شروع فصل یخبندان ادامه می یابد.

داستان از زمانی وحشتناک می شود که رفتار ملخ‌ها به حالت طغیانی درمی‌آید. علت این امر بالا رفتن شدت بارندگی سالیانه بعد از سیکل خشکسالی است،  که بالا رفتن سروتونین در مغز ملخ‌ها باعث تحریک تولید مثل  آنها می‌شود. این جمعیت برای پیداکردن غذا دست به مهاجرت های دسته‌ جمعی می‌زنند که با حمله به مزارع خسارات زیادی وارد می‌کنند. تشکیل دسته‌های بزرگ ملخ تابعی از شرایط مناسب آب‌وهوایی است و در برخی از سال‌ها رخ می‌دهد. علت بوجودآمد حمله ملخ ها هنوز به خوبی روشن نیست.

بیش از 100 گونه ملخ وجود داشته که با توجه به نوع گونه ای که دارند عادات غذایی و رفتاری متفاوتی دارند. برخی ملخ ها به طور عمده از چمن و علوفه تغذیه می کنند، در صورتی که گروهی دیگر تغذیه از گیاهان پهن برگ و غیر سوزنی را ترجیح می دهند. تعدادی از ملخ ها تغذیه خود را به گیاهانی که ارزش اقتصادی بالایی ندارند محدود کرده و برخی دیگر از علف های هرز تغذیه می کنند. گونه ای از ملخ ها برای تغذیه به باغ ها و فضای سبز حمله می نمایند.

برخی از محصولات سبزیجات مانند کاهو، هویج، لوبیا، ذرت، پیاز و .. بیشتر ملخ ها را جذب می کند ولی سبزیجاتی مانندکدو، نخود فرنگی و گوجه (البته برگ آن ها نه میوه) ملخ ها تمایلی برای جذب آن ها ندارند.

ملخ ها کمتر از برگ های درختان و درختچه ها تغذیه می کنند ولی با افزایش جمعیت ملخ ها، آسیب های جدی را به درختان وارد می کند علاوه بر این آن ها به درختان و درختچه هایی که جهت حفاظت از زمین های حاصلخیز و کشاورزی دور تا دور آن مانند حصاری کاشته شده است ، خسارت وارد می کنند.    

به تازگی ملخ‌ها از نوع صحرایی یا دریایی  که از خطرناک‌ترین نوع ملخ هستند و با باد‌های مرطوبی  از کشور عربستان به سمت ایران مهاجرت کرده اند و به زمین‌های زراعی خوزستان، بوشهر، فارس، هرمزگان، جنوب کرمان و سیستان و بلوچستان حمله کرده‌اند .این ملخ‌ها با توجه به قدرت پروازی بالا ، ۲۰۰ تا ۲۵۰ کیلومتر در روز را طی می‌کنند که در صورت وزش باد موافق ، می‌توانند روزانه ۵۰۰ تا ۱۰۰۰ کیلومتر طی مسافت داشته باشند.

 مشخصات فیزیکی ملخ دریایی

طول بدن حشره بالغ ملخ دریایی یا همان ملخ بیابانی در مرحله مهاجری از سر تا انتهای شکم ۵۸–۷۲ میلی‌متر و از سر تا انتهای بالها ۶۲–۷۸ میلی‌متر می‌باشد. طول شاخها نیز به ۱۵ میلی‌متر می‌رسد ملخ نر در هر حال کوچکتر ازملخ ماده می باشد.

پرونوتوم یا سینه اول دارای دو قسمت می‌باشد، قسمت جلویی باریکتر و دارای سه شیار عرضی است که به فواصل مساوی از یکدیگر قرار گرفته است اساو یک خط طولی سه شیار مزبور را در وسط قطع می‌کند. این خط در حالت مهاجری برجسته نیست و بزحمت دیده می‌شود. ملخهایی که در پاییز وارد ایران می‌شوند، دارای رنگ قرمز مایل به قهوه‌ای هستند و پس از دو تا سه ماه پرواز، موقعی که نزدیک به بلوغ جنسی می‌شوند، بتدریج لکه‌های زرد روی بدنشان ظاهر می‌گردد و در موقع تخمریزی زرد می‌شوند. این تغییر رنگ در ملخهای نر کامل تر و واضح تر از ملخهای ماده صورت می‌گیرد. در نسل‌های بهاره و تابستانه در ایران ملخ‌های بالدار پشت گلی روشن هستند و بعد در اثر پرواز و بلوغ جنسی زرد لیمویی می‌شوند. بالهای رویی نسبتاً شفاف و دارای تعداد زیادی لکه‌های تیره می‌باشد. ساق پاهای عقب زرد رنگ و دارای خارهایی است که در انتهای آن سیاه می‌باشد. روی سطح زیری سینه اول بین قاعده دو پای جلویی یک برآمدگی کوچک به خوبی نمایان است.

کپسول تخم ملخ دریایی که در داخل خاک قرار دارد، تقریباً راست یا اندکی خمیده و از دو قسمت تشکیل یافته‌است. قسمت پایین محتوی تخم و قسمت بالای آن از ماده کف مانند به ارتفاع ۳۰–۴۰ میلی‌متر و قطر ۷ میلی‌متر پر شده‌است.

 کنترل و مبارزه با ملخ ها

کنترل بیولوژیکی

مهمترین عامل در افزایش جمعیت ملخ ها عامل مربوط به آب و هوا بخصوص در زمان تخم ریزی ملخ ها می باشد. به عنوان مثال آب و هوای سرد و مرطوب به شدت برای ملخ های نوزاد مضر بوده و از طرفی آب و هوای خشک زمستان به دلیل عدم رشد گیاهان ،یکی از عوامل کمبود غذا برای ملخ ها و عامل مخرب برای محیط زیست به حساب آید.

برخی از حشرات در طبیعت از ملخ ها تغذیه می کنند  به عنوان مثال گونه ای از سوسک ها به نام Blister beetls که بیشتر در محصولات علوفه ای موجود اند. این گونه بر روی غلاف و پوسته بیرونی تخم های ملخ ها رشد کرده و با تغذیه از میزبان خود بالغ و چرخه زندگی آن ها توسعه می یابد.

مگس های غارتگر بالغ، شکارچیان دیگر ملخ ها بوده و دیگر گونه مگس ها به عنوان یک انگل داخلی از آن ها تغذیه کرده و افزایش می یابند. بسیاری از پرندگان بخصوص horned lark و   kestrel به شدت از ملخ ها تغذیه می کنند. گرگ های صحرایی نیز از ملخ ها تغذیه می کنند.

ملخ ها در معرض برخی از بیماری غیر معمول قرار دارند. قارچ (Entomophthora grylli) ملخ ها را آلوده کرده و آن ها را وادار به حرکت کرده و در مدت کوتاهی قبل از اینکه ملخ ها از بین بروند به گیاهان می چسبند و از این طریق آلودگی گسترش می یابد. به علاوه یک نماتود بسیار بزرگ (Mermis nigriscens ) از بدن ملخ ها تغذیه کرده و شایان ذکر است هر دو مورد ذکر شده در هوای مرطوب رشد می نماید و سپس گسترش می یابد.

 ملخ هایی که به باغ ها آسیب می زنند: 

 نابودی و ریشه کنی ملخ ها با روش های سمپاشی و طعمه گذاری

در زمان افزایش حمله ملخ ها کنترل و ریشه کنی ملخ ها از طریق سمپاشی و یا طعمه گذاری صورت می گیردکه جهت موفقیت در این امر باید عملیات سمپاشی در چمنزارها و مزارع و محل های تخم ریزی ملخ ها متمرکز گردد.

روش کنترل ملخ ها در صورت افزایش جمعیت آن ها و یا مهاجرت ملخ ها تنها با پروسه سمپاشی امکان پذیر می باشد.

مطالعه و تحقیق در مورد ملخ ها نشان می دهد که نحوه مقابله و کنترل ملخ ها در جهت جلوگیری از افزایش جمعیت آن ها همواره از روش های مبارزه مؤثر می باشد. میزان جمعیت ملخ ها در طبیعت در اواخر تابستان و اوایل پاییز شاخص بسیار مناسبی است برای مطلع شدن از مشکلاتی که توسط ملخ ها سال بعد ایجاد خواهد شد از طرفی تعیین میزان تخم ریزی در فصل تکثیر ملخ ها و بررسی شرایط آب و هوایی منطقه می تواند از میزان جمعیت ملخ ها در شروع فصل فعالیت آن ها ، ما را آگاه نماید.

مبارزه با ملخ ها بهتر است بیشتر در ملخ های جوان باشد و نیز در مناطق رشد و تکثیر  ملخ ها به صورت مستقیم سمپاشی صورت گیرد. در ارتفاعات پایین اصولاً در ماه اردیبهشت و در ارتفاعات بالاتر در ابتدای خرداد ماه زمان مطلوبی برای مبارزه با ملخ ها می باشد. استفاده از آفت کش ها روشی مؤثر بوده که نیاز به دانش متخصصین دفع افات داشته که طبق جدول سموم کاربردی ارائه شده است.

انواع سموم مصرفی در مناطق وسیع تر تنوع بیشتری داشته و کم هزینه تر می باشد.افزودن روغن کانولا به حشره کش  مصرفی در کنترل و ریشه کنی ملخ ها مؤثرتر می باشد به این دلیل که خوردن سبزیجات را برای ملخ ها جذاب تر می کند.

استفاده از طعمه هایی آغشته به سموم کارباریل ( سوین) نیز مؤثر می باشد. فرمولاسیون این طعمه ها از ترکیب حشره کش ها با طعمه هایی نظیر سبوس گندم می باشد که در ریشه کنی و نابودی ملخ ها مؤثر است با این حال در دسترس بودن طعمه های حاوی سم سوین با محدودیت مواجه بوده به خصوص در مناطق بارانی باید به طور مرتب تعویض گردد.

استفاده از حشره کش ها نیاز به پوشش کل منطقه ای که ملخ ها در آن در حرکت هستند ، نخواهد داشت کافی است به صورت نواری 50% یا حتی کمتر از منطقه آلوده را پوشش دهد که روشی مناسب در مراتع می باشد. اسپری های کوله پشتی و تجهیزات کاربردی که برای ATV اصلاح شده اند جهت امر سمپاشی مؤثر می باشد.

زمانی که ملخ ها در جمعیت های وسیع حمله ور می شوند ابتدا هماهنگی جهت کنترل و مهار کردن ملخ ها در نواحی بزرگ امری بسیار مفید می باشد که این نیاز به برنامه ریزی داشته و حتی روش کنترل از مبارزه و سمپاشی آسان تر می باشد.

در روش های سمپاشی برخی از حشره کش ها به صورت مستقیم بر روی گیاهان اعمال می شود که اثرات کوتاه مدت در آسیب به ملخ ها را به همراه دارد البته تعداد کمی از حشره کش ها جهت ریشه کنی ملخ ها وجود دارد که سازگار با سبزیجات و میوه های باغی باشد.