مایت گال
بیماری گال نتیجه هجوم مایت Sarcoptes Scabiei به پوست انسان می باشد. این کنه ها به قدری ریز هستند که به سختی با چشم قابل مشاهده اند ولی اثرات آن روی پوست به راحتی قابل مشاهده می باشد.
کنه های گال جهت زندگی و تغذیه در لایه های بالایی پوست فرو رفته و در درون پوست تغذیه می کنند و کنه های ماده شروع به تخم ریزی داخل پوست می نمایند. در اثر حملۀ کنه ها پوست واکنش نشان داده و دچار بثورات قرمز و خارش های شدید می شود.
مایت ها از طریق مبلمان، لباس و ملحفه و سایر وسایل آلوده به راحتی از طریق پوست افراد به آن ها حمله می نماید.
علائم گال:
واکنش و آلرژیک پوست افراد توسط کنه های Sarcoptes Scabiei ممکن است 4 تا 6 هفته طول بکشد و شایع ترین علائم آن عبارتند از :
- خارش های شدید بخصوص در شب
- بثورات جوش
- تاول و جوش های چرکی
- خراش و زخم های سطح پوست که در اثر خاراندن محل گزش ایجاد می شود.
در مراحل اولیه ابتلا به گال ممکن است این بیماری با سایر بیماری های پوستی و یا حتی با گزش سایر حشرات اشتباه گرفته شود. توجه داشته باشید آنچه گال را از سایر موارد متمایز می کند خارش های بی امان پوست می باشد که این خارش ها در کودکان و افراد مسن شدیدتر می باشد.
یکی دیگر از علائم برجسته وجود گال ظهور سوراخ هایی در سطح پوست بوده که این سوراخ یا خطوط برجسته به رنگ سفید یا مایل به خاکستری یا رنگ پوست می باشد. مایت های ماده دقیقاً در همین محل تخمریزی کرده اند و هر ماده حدود 10 تا 25 عدد تخم در این سوراخ ها می گذارد.
محل زندگی مایت گال:
کنه های گال در هر نقطه از بدن زندگی می کنند از جمله:
- بین انگشتان
- چین مچ دست، آرنج و زانو
- در خطوط کمر و ناف
- پستان و اندام تناسلی
- سر، گردن، صورت و کف دست و ....
آیا مایت گال قابل مشاهده می باشد؟
بیشتر افراد مبتلا به گال ممکن است در هر زمان 10 تا 15 کنه (مایت) در پوست آن ها وجود داشته باشد که طول هر کنه کمتر از نیم میلیمتر است . اندازۀ مایت ها مشاهدۀ آن ها را بسیار دشوار می کند و اصولا مانند نقاط سیاه روی سطح پوست به نظر می رسد ولی با میکروسکوپ می توانید کنه ها و تخم هایشان را روی خراش های سطح پوست مشاهده نمایید.
گال در مدت زمان طولانی در اثر تماس افراد از یک فرد به فرد دیگر انتقال پیدا می کند این انتقال از طریق استفاده از وسایل شخصی فرد مبتلا از جمله تختخواب، لباس، حوله و سایر وسایل شخصی انتقال پیدا می کند بنابراین احتمال انتقال گال از جمله در بین اعضای خانواده به راحتی وجود خواهد داشت.
مردم چگونه گال می گیرند؟
گال اکثرا از طریق تماس طولانی مدت و پوست به پوست با فردی که گال دارد گسترش می یابد . در بزرگسالان، انتقال گال اغلب از طریق تماس جنسی رخ می دهد. هنگامی که فردی گال دارد، معمولاً در هر زمان معین فقط 10 تا 15 کنه روی بدن او وجود دارد که باعث می شود از طریق تماس اتفاقی آنها منتقل شود.
انسان ها می توانند از تماس مستقیم با کنه هایی که باعث این بیماری می شوند، به گال یا انواع دیگر جرب مبتلا شوند. همه کنه ها باعث جرب نمی شوند. برخی ممکن است روی پوست شما نفوذ کنند و باعث واکنش آلرژیک موقت شوند که نیازی به درمان بیشتر ندارد. گونه مایت Sarcoptes scabieica باعث گال می شود.
آیا گال به خودی خود ازبین می رود؟
گال به خودی خود از بین نمی رود . برای از بین بردن آن و جلوگیری از سرایت آن به دیگران، باید از کرم یا لوسیون مخصوصی که پزشک تجویز می کند استفاده شود. این محصولات حاوی پرمترین یا داروهای دیگری است. در موارد شدید، پزشک ممکن است به شما قرص هایی نیز بدهد تا مصرف کنید.
مبارزه و درمان مایت گال
در صورت مشاهده هر گونه علائم پوستی یا تشخیص پزشک مبنی بر بیماری گال جهت رفع آلودگی منزل با کارشناسان شرکت نگین دشت تماس گرفته تا در جهت سمپاشی مایت گال Sarcoptes Scabiei بهترین روش را به شما ارائه دهند.
درمان بیماری گال (scabies) که ناشی از عفونت کنه گال (Sarcoptes scabiei) است، معمولاً شامل استفاده از داروهای موضعی ضد عفونی کننده و اقدامات بهداشتی است. در ادامه، روش‌های معمول درمان بیماری گال را شرح می‌دهیم:
1. استفاده از کرم یا محلول ضد عفونی کننده: پزشک معمولاً کرم یا محلول ضد عفونی کننده را به شما تجویز می‌کند. معمولاً پرمترین یا پرمترین سنتتیون (Permethrin) به‌عنوان داروی درمانی است.
این دارو را به صورت کامل بر روی پوست خشک و تمیز از گردن تا پاها بمالید و به مدت زمان مشخص شده توسط پزشک، روی پوست نگه دارید. سپس با آب و صابون پوست را بشویید.
2. استفاده از داروهای خوراکی: در برخی موارد، پزشک ممکن است داروی خوراکی مانند ایورمکتین (Ivermectin) تجویز کند. این دارو به صورت خوراکی مصرف می‌شود و عملکرد کشنده ای برای کنه‌های موجود در تمام بدن دارد.
3. شستشو و تمیزی: پس از مصرف داروهای موضعی، لازم است لباس‌ها، تشک، حوله‌ها و اشیاء شخصی را با آب گرم و صابون بشویید. همچنین، پوست خود را به‌صورت منظم و دقیق با آب و صابون بشویید.
4. پاکسازی محیط: به منظور جلوگیری از انتقال مجدد کنه گال، لازم است محیط زندگی را پاکسازی کنید. لباس‌ها، پوشش‌ها و اشیاءی که به‌صورت مستقیم با پوست آلوده در تماس بوده‌اند را سمپاشی کنید سپس شسته شود . اگر قادر به شستشوی بعضی از اشیاء نیستید، آنها را در یک کیسه پلاستیکی محکم بسته بندی کنید و به مدت یک هفته در محیطی که حرارت و رطوبت بالا دارد قرار دهید، زیرا کنه‌ها در شرایط خشک و سرد زنده نمی‌مانند.
5. تعامل با افراد دیگر: در صورتی که با شخصی که از بیماری گال رنج می‌برد در تماس هستید، باید همزمان درمان کنید تا جلوگیری از انتقال مجدد عفونت شود.
6. تمیزی مرتب: حفظ بهداشت شخصی و تمیزی مرتب بسیار مهم است. از محصولات شخصی مانند حوله، لباس، بالشتک و اشیاء شخصی دیگر خود استفاده کنید و آنها را با دیگران به اشتراک نگذارید.
7. معالجه علائم: ممکن است پس از درمان هنوز خارش و علائم دیگری ادامه داشته باشید. در این صورت، پزشک ممکن است داروها و روش‌های تسکین خارش را تجویز کند تا علائم را کاهش دهد.
در هنگام درمان بیماری گال، مهم است که دستورات پزشک را به دقت دنبال کنید و تمامی محصولات را به‌طور کامل و به مدت زمان تعیین شده استفاده کنید. در صورت بروز عوارض یا عدم بهبودی، به پزشک خود اطلاع دهید.
انتقال گال به حیوانات خانگی:
حیوانات خانگی از جمله سگ و گربه نیز می توانند به گال یا جرب مبتلا شوند اما نوع کنه هایی که در انسان باعث بیماری گال می شود در سگ و گربه متفاوت است و از طرفی کنه های موجود در بدن حیوانات خانگی روی پوست انسان تخم ریزی نمی کنند.
همۀ افراد می توانند در معرض بیماری گال قرار بگیرند ولی بیشترین مراکزی که در معرض بیماری قرار دارد عبارتند از : مدارس، مراکز آموزشی، سالن های ورزشی، مراکز درمانی، مراکز نگهداری و مراقبت از کودکان،مهدکودک ، خانه سالمندان، زندان ها و خوابگاه ها و ... می توانند بیشتر افراد را در معرض ابتلا به بیماری گال قرار دهند.
انواع گال:
در بین کنه های مایت فقط کنۀ Sarcoptes Scabiei می تواند باعث انتقال گال به انسان شود ولی چندین نوع آلودگی را به همراه خواهد داشت:
گال معمولی: این نوع از آلودگی گال، شایع ترین گال محسوب می شود که تنها باعث ایجاد خارش در مچ دست و دست شده ولی به پوست سر یا صورت انتقال پیدا نمی کند.
گال گره ای: این نوع از گال به صورت خارش پوست و برجستگی سطح پوست در نواحی تناسلی ، زیر بغل و کشاله های ران بروز می کند.
گال نروژی: گال پوسته ای یا نروژی نوع شدید گال محسوب شده و بسیار مسری می باشد در این نوع از گال پوست بسیار ضخیم شده و سطح پوست حاوی هزاران کنه و تخم کنه می شود که معمولاً در افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند ایجاد می شود.
کنه های گال به راحتی به سیستم ایمنی غلبه کرده و با سرعت تکثیر و گسترش می یابد.
عوارض ناشی از بیماری گال:
خارش های شدید پوست در بیماری گال باعث خراش های پوستی و نیز ایجاد زخم های باز در سطح پوست شده که این زخم ها در معرض عفونت های باکتریایی از جمله باکتری استرپتوکوک و ... قرار گرفته و باعث ایجاد تاول و جوش های چرکی در سطح پوست می شود که باید با مراجعه به پزشک جهت درمان اقدامات لازم را انجام داد.
بیماری گال به خودی خود از بین نمی رود و تنها با داروهایی که توسط پزشک تجویز می گردد قابل درمان است قبل از هر اقدامی جهت درمان باید آلودگی محیط را برطرف نموده و سپس با مراجعه به پزشک و تجویز انواع قرص های آنتی هیستامین، کرم های هیدروکورتیزون بثورات ناشی از بیماری گال و خارش های ناشی از آن را تسکین داد.
از آنجا که مدت زمان ظهور علائم چهار تا شش هفته زمان می برد بهتر است در صورتی که یکی از افراد خانواده مبتلا به بیماری گال می شود اعضای دیگر خانواده حتی در صورتی که علائمی نداشتند به پزشک مراجعه نمایند.
مقالات مرتبط
